Τό Γυμνό Ψωμί κατέχει μιά έντελώς ιδιαίτερη θέση στη σύγχρονη άραβική λογοτεχνία. Αύτη ή λογοτεχνία της Απόρριψης — άπόρριψη της φτώχειας, της Αθλιότητας, της γκετοποίησης, άπόρριψη τοϋ ξένου κατακτητή, ‘Ισπανού ή Γάλλου — μας δίνει τόν άληθινό σφυγμό ένός λαού. Τό έργο τοϋ Σουκρί — σπαρακτική μαρτυρία ένός περιθωριακού τού τρίτου κόσμου — ίσως, σέ πρώτο έπίπεδο, νά σοκάρει, νά σκανδαλίζει μέ την τόλμη ρότητά του. «Μά είναι δυνατόν νά συμβαίνουν τέτοια πράγματα;» άναρωτιόμάστε στό τέλος τοϋ βιβλίου. Τό πέτρινο κρεβάτι τού ήρωα στό νεκροταφείο, τά κο¬ρίτσια, τό σέξ, οί πόρνες, τό κρασί, τό λαθρεμπόριο, τό χασίς, ή φυλακή, ή πολιτική, τό μίσος, ό μουσουλ- μανισμός: κάθε σελίδα καί μιά βόμβα μολότωφ.
Ό ΜΟΧΑΜΕΝΤ ΣΟΥΚΡΙ γεννήθηκε τό 1935 στό Μπενί Σικέρ τού Ρίφ (βόρειο Μαρόκο). “Εμαθε γραφή καί άνάγνωση στήν ήλικία τών είκοσι χρόνων. Νουβέλες του δημοσιεύτηκαν σέ άμερικανικά, γαλλικά καί άρα- βικά περιοδικά. ‘Επίσης έχει έκδοθεΐ ένα βιβλίο του γιά τό Ζάν Ζενέ κι ένα γιά τόν Τέννεσυ Ούίλλιαμς. “Εγραψε ακόμα δύο μυθιστορήματα, νουβέλες καί θεα¬τρικά έργα πού δέν έχουν έκδοθεΐ. Σήμερα ζει στήν Ταγγέρη.