Πρόλογος : Κώστας Σταματίου.

Σ' αυτούς που αγάπησαν τον Σαρτρ, που τον αγαπούν, που θα τον αγαπήσουν.

Simone De Beauvoir

“… Πέρασαν μισό αιώνα ακριβώς μαζί. Αλλά πως; Απάντρευτοι, αδέσμευτοι, ελεύθεροι. “Λόγοι αρχών”, κοσμοθεωρίας. Τουλάχιστον ο Σαρτρ ήθελε φανατικά να είναι λεύτερος. Ήθελε να δημιουργεί σχέσεις μ΄ άλλες γυναίκες, άσχετο αν είχε συγκεκριμένο ερωτικό. “αισθησιακό” περιεχόμενο ή παρέμειναν “πνευματικές” και πλατωνικές. Η Σιμόν είχε δώσει μιας εξαρχής τη συγκατάθεσή της… Έτσι, όποτε αυτός ήθελε, η Σιμόν ντε Μπωβουάρ έμπαινε προσωρινά στο περιθώριο και “επικρατούσαν” στο σαρτρικό “χαρέμι” ευνοούμενες της στιγμής”.