Τούτο το βιβλίο, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί "Εγχειρίδιο σύντομης ιστορίας του Βυζαντίου". Γράφτηκε πριν από χρόνια, όχι στην Ελλάδα, αλλά στο εξωτερικό, στις σοσιαλιστικές χώρες, τον καιρό της αναγκαστικής υπερορίας. Το "γέννησε" η ανάγκη της διδασκαλίας της ιστορίας της πατρίδας μας στις χιλιάδες ελληνόπουλα που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στην προσφυγιά και φοιτούσαν στα σχολεία των χωρών, όπου βρήκαν στοργικό άσυλο και θερμή φιλοξενία οι γονείς τους και σε συνέχεια και αυτά τα ίδια. Ήταν μια μικρή συμβολή στη γενικότερη ευγενική προσπάθεια του κόμματός μας, του ΚΚΕ και ένα μικρό μέρος της πολύτιμης και αξιέπαινης προσφοράς πολλών δασκάλων, καθηγητών, διακεκριμένων παιδαγωγών και επιστημόνων για τη μόρφωση και τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών, που αν και είδαν το φως της ζωής μακριά από τη γη των πατέρων και των μητέρων τους, γαλουχήθηκαν με την απεριόριστη αγάπη σ' αυτή και στον πολυβασανισμένο, αλλά ηρωικό και ανυπόταχτο λαό της, με τις πλούσιες αγωνιστικές παραδόσεις. (. . .)