Ο Ελευθέριος Βενιζέλος δεν προκαλεί πια τους απόλυτους χαρακτηρισμούς των οπαδών ή των αντιπάλων. Μια πιο ψύχραιμη εκτίμηση της θέσης του μέσα στη νεοελληνική ιστορία είναι τώρα δυνατή καθώς η γενεά που συνδέεται με τα πολιτικά πάθη του μεσοπόλεμου εκλείπει. Έτσι εδραιώνεται η σημασία του έργου του και φωτίζονται παράλληλα τα αντιφατικά στοιχεία της προσωπικότητάς του, ώστε να αρχίσει να αποκτά επιτέλους τις πραγματικές του διαστάσεις (. . .)