Ματώσαμε για τα ιδανικά μας

(αφιερωμένο στους ηρωϊκούς μπροστάρηδες τ’ αγώνα)

Οι χειροπέδες λειώσανε στα χέρια μας.

Στην υπομονή μας γκρεμίστηκαν οι τείχοι του κελιού μας.

Το συρμπατόπλεγμα σκούριασε κι έπεσε στη γη.
Οι βράχοι στα ξερονήσια σείστηκαν απ’ τ’ αντρειωμένα βογγητά μας.

Το αίμα δεν σφουγγίστηκε απ’ τις πληγές μας. Ξεράθηκε ολόγυρα στις λαβοματιές.

Τ’ αγριόπουλα και οι γλάροι με τα λυπητερά τραγούδια τους μας φέρναν μηνύματα απ’ τη ζωή που καρτερούσαμε.

Τα λίγα αγριολούλουδα π’ απόμειναν πλάϊ μας μαράθηκαν σαν το αίμα άγγιξε τα φύλλα τους, για να ξανανθίσουν στης ροδαυγής το γλυκοχάραμα που θάρθη…